صنعت نوشابههای گازدار همیشه مرکز نوآوری، منعکسکننده تغییر سلیقهها، طعمهای آزمایشی و بستهبندیهای پیشگام بوده است. برای درک بهتر آینده این صنعت، لازم است به پیشینه و روند پیدایش و رشد آن نگاهی انداخته شود تا با بررسی تاریخچه تحولات نوشابههای گازدار بتوان مسیرهای جدیدی را در این صنعت رقم زد.
اولین نوشیدنی گازدار به طور تصادفی، در چشمههای آبمعدنی که به طور طبیعی با دیاکسیدکربن تزریق و آب را حباب دار میکرد، کشف شد. در سال ۱۷۶۷، جوزف پریستلی انگلیسی راهی برای بازتولید این اثر از طریق تزریق آب با دیاکسیدکربن پیدا کرد. توربرن برگمن، استاد شیمی در سوئد، در سال ۱۷۷۱ نیز به همین دستاورد دست یافت و درواقع هر دوی آنها آبگازدار ساده ساخته بودند. آب حبابی باعث هیجان زیادی در بین مردم شد و تنها در مدت زمان کوتاهی، شخصی راهی برای تولید آن در مقیاس انبوه و فروش به هزاران مشتری مشتاق پیدا کرد. در آغاز قرن نوزدهم، تعدادی از شرکتهای تولیدکننده نوشیدنیهای گازدار در سراسر اروپا افتتاح شدند و اولین آب سودا سال ۱۸۳۵ در ایالات متحده بطری و فروخته شد.
آب سودایی که توسط شرکتهای اولیه فروخته میشد، آب گازدار بدون طعم و شیرینی بود که عموماً به آن آب سودا گفته میشد. طولی نکشید که طعمدهندهها و شیرینکنندهها به این ترکیب اضافه شدند. اولین شربتهای طعمدار در سالهای اولیه قرن نوزدهم ایجاد شد و این مواد، مانند زنجبیل و پوست درخت غان، به دلیل داشتن فواید سلامتی انتخاب میشدند چرا که در آن زمان، مردم بر این باور بودند که سودا فواید دارویی دارد، اما در دهه ۱۸۳۰، طعمهای میوهای و شیرینکنندهها بر طعمدهندههای اولیه غلبه کردند. تا سال ۱۸۶۵، مصرفکنندگان نوشابه میتوانستند از میان طعمهای پرتقال، سیب، گیلاس، لیمو، انگور و … طعم مورد علاقه خود را انتخاب کنند.
اولین دستگاه پرکننده و چوب پنبه کردن در سال ۱۸۵۰ طراحی شد و برای تولید درب بطری که مانع از دست رفتن گاز در نوشابههای گازدار بود، ثبت اختراع صورت گرفت. با وجود درب دیگر مردم میتوانستند نوشیدنیهای گازدار را در خانه بنوشند و همین موضوع باعث شد تا فروش آنها آسانتر شود.
صنعت رو به رشد نوشیدنی گازدار از جنبشهای اعتدالگرایانه در اوایل قرن بیستم تقویت شد. این جنبشهای مردمی سعی داشتند تا با تحت فشار قرار دادن افراد، آنها را از مصرف الکل منصرف کنند. این امر در سال ۱۹۱۹ با جنبش ممنوعیت فروش یا مصرف الکل در ایالات متحده به اوج خود رسید. فشار اجتماعی گسترده و قوانین دولتی، مصرفکنندگان را به سمت کافهها و مراکزی که نوشیدنیهای گازدار میفروختند، سوق داد. اولین تولیدکننده نوشابه کار خود را از سال ۱۹۰۵ آغاز کرد و در سال ۱۹۵۴ اولین نوشابههای غیرالکی در قوطی توزیع و بطریهای نیم لیتری آن در سال ۱۹۵۸ معرفی شد. تکنولوژی باعث شد تا هزینههای تولید کاهش یابد و سرعت تولید نوشیدنیهای گازدار بالا رود به نحوی که تا سال ۲۰۱۶ ارزش بازار جهانی این صنعت به ۳۹۲.۶ میلیارد دلار رسید.
در پایان قرن ۲۰، صنعت نوشیدنیهای گازدار در راستای ترجیحات عمومی و همراهی با افزایش آگاهی بهداشتی، تولیدات خود را به سمت پیدا کردن جایگزینهای سالمتری برد و فروش آبگازدار، نوشابههای بدون قند و محصولات نوآورانهی سالم افزایش پیدا کرد. امروزه مصرفکنندگان نیز به دنبال تجربههای جدید هستند تا نوشیدنیهای گازدار با طعمها و روشهای تولید نوآورانه را امتحان کنند.
صنعت نوشابههای گازدار هرگز از نوآوری خود دست برنداشته و همواره از ابتدای کار با آب سودای بدون طعم و روشهای نوین تولید تا به امروز، طعمها و تجربیات جدیدی را برای مصرفکنندگان به ارمغان آورده است. روند صنعت نوشیدنیهای گازدار در حال ادامهی مسیر توسعه خود است و در تولید محصولات با استفاده از مواد اولیه متفاوت و باکیفیت گیاهی و ارگانیک سعی دارد تا تغییر سلیقه مصرفکنندگان را پوشش دهد و محصولاتی سالمتر تولید کند.